Een poezebeest, genaamd Clodette,
dat ging ‘s nachts nooit op tijd naar bed.
Op uren dat de mensen slapen,
trippelde zij rond op de daken
en liet daar katers op zich jagen.
Ze hield van aandacht en de jacht,
pronkte met haar kattenvacht,
maar kwam zo’n katermans dichtbij
dan blies-katte-krabde zij:
-ga weg want jij bent niks voor mij!-
Maar omdat ze bij haar escapades
en late dakgootserenades
steeds wijntjes dronk als water,
werd ze de dag erna
toch vaak wakker met een kater.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Een poezebeest is mooi, maar vaak ook zo zelfingenomen...
BeantwoordenVerwijderenWaar blijft de hond? Je weet wel; zo'n trouwe Bello die op het huis zou passen en pas na twintig minuten na je thuiskomst uit de kroeg wakker wordt en je met slaperige oogjes aankijkt....
Bram & Freek schreven begin 1972 al een heel fraai vers, dat (op een enkele merknaam van een woonwinkel na) nog steeds actueel is:
Bello de hond
Daar gingen ze de wagen volgeladen
Het schuifdak open dat was lekker fris
De vrouw zei nog 'we hebben iets vergeten'
'Ik zou alleen bij God niet weten wat het is'
Maar toen ze bij de grens waren gekomen
Sloeg de vrouw onthutst de handen voor haar mond
De man zei 'o die is de paspoorten vergeten'
'Vergeet het maar' zei zij 'het is de hond'
Het is de hond
Bello de hond
Waarop de man zei 'vrouw dat beest moet zich maar redden'
'Als ik eenmaal op weg ben draai ik niet meer om'
'Buurvrouw laat hem wel uit als ze de planten gaat begieten'
'Dat beest krijgt zonder ons zijn buik wel rond'
Ze waren toch al niet van plan geweest hem mee te nemen
Een hond mee op vakantie dat is veel te duur
Ze hadden hem bij Arnhem willen droppen
Gewoon zo'n beest terug in de natuur
In de natuur
Bello in de natuur
De hond zat met zijn halsband aan de tafel
Omdat hij voor het vertrek te opgewonden was
Hij stond meer dan een dag te janken
Want hij was zindelijk en moest heel erg een plas
En toen hij 's avonds laat zijn halsband doorgekauwd
Had jij zijn plas tegen de tafelpoot gedaan
Nadat hij twee geraniums had opgegeten
Was de eerste trek maar niet de honger weggegaan
Het bankstel was na één week nog slechts veren
Getergd begon het dier aan het karpet
Buurvrouw die was gekomen met haar gieter
Lag toen al vier dagen met vleeswonden te bed
De hond hebben ze af laten maken
Zodra ze van vakantie waren teruggekeerd
Twee weken later kwam ik ze weer tegen
Toen ze een bankstel uitzochten bij Van der Meer
Bij wie ook weer
Bij Van der Meer
Bij wie ook weer
Bij Van der Meer
Fantastisch gedicht, Camiel. Heb er speciaal voor jou ook eentje geplaatst over een minder bedeelde hond...
BeantwoordenVerwijderen